روزنامه

NEVER GIVE UP

روزنامه

NEVER GIVE UP

تغذیه یا ژنتیک؟ مسئله اینست

*امروز روز سمپاد بود و من از وقتی دوستم بم تبریک گف بهم ریختم

واقعا مدیر دبیرستانمونو نمیبخشم و امیدوارم جواب  چه کنم چه کنم الان مارو یه جایی بده

*امروز یکی از استادای خیلی بنام ما سر درددل اش وا شد و  میگف اوضاع مالیش داغونه و رفته خونه گرفته قسطش 1 تومن از حقوقش بیشتره!و .....

* دانشگاه چند تا از اساتید ما که از اول لیسانس تا آخر دکترا تاپ بودن و بورسیه ی خود دانشگاه بودن رو میخواد رد کنه برن ینی از اول پول داده برن دکترا بخونن بعد حالا میگه به من چ!

*اومدم واسه مامان تعریف کنم یهو وسط تعریفم گف تقصیر خودشون بوده برا همینه که منم اون موقع که انتخاب رشته کردی گفتم رشته های دیگه ام بزن!(رشته های دیگه منظورش علوم آزمایشگاهی و پرستاری و... بود که کلا به گروه خونی من نمیخورن و من نمیتونم تو سیستمی درجه 2 باشم)

حالا ام میگم برو تغذیه

هی میگم مادر من برم 7 سال چیزی که دوس ندارم و درکش نمیکنم بخونم که برم سرکاری که دوسش ندارم که پول دربیارم بعد با پوله چیکار کنم؟

در کل من نمیدونم باید بعد از فارغ التحصیلی چیکار کرد؟ ما توی راهنمایی و دبیرستان زندگی کردن یاد نگرفتیم فقط یاد گرفتیم بیشتر از اون چیزی که دیگران میخونن بخونیم اونایی که دکترای حرفه ای قبول شدن تو یدوران دانشجویی دارن یاد میگیرن زندگی کنن ما داریم دنبال راهی برا زنده موندن میگردیم!

یه جورایی هم خسته ام هم نمیدونم بعد از درس باید چیکار کرد البته این برا کسی که 4 ساله نرفته توی یه چمنی پارکی جایی بشینه به طبیعت نگاه کنه ممکنه یه صفت سازگار به حساب بیاد !

ولی خب یه جورایی هم خسته ام هم میترسم!امروز از ظهر تا شب یه سره گریه کردم الان چشام قلنبه شده و باد کرده بایییییییید تا فردا خوب بشه چون کنفرانس بیوشیمی داریم و باید ارایه بدم

تغذیه وضع کارش برا من اوکیه چون مجوز مطب میدن مامان ام رشته اش جوریه که 90% مریضاش میرن مشاوره ی تغذیه ولی من میخوام یه چیزی بخونم که ته نداشته باشه

با یه سرچ ساده میشه فهمید تعداد مقالات استادای ژنتیک ما از تعداد مقالات مدیر گروه تغذیه ی دانشگاه تهران بیشتره! این برا منی که حتمن دکترا میخوام برم خارج ازکشور ینی خودکشی!

امروز به اینم فکر کردم که ارشد تغذیه بگیرم دکترا برم بیوشیمی

تا تیر فقط گزینه های مختلف رو میذارم روی میز و از اول تیر تا 10 تیر تصمیم میگیرم 

هرگز به تو دستم نرسد ماه بلندم

اندوه بزرگیست چه باشی چه نباشی